Technisch niet verantwoord, (zie vetgedrukte)
Eisen en opbouwprincipe
De afmetingen van een aandrijfas worden bepaald door het koppel dat bij een maximale
rotatiefrequentie moet worden overgebracht en door de afstand 'Waarover dit
P koppel wordt verplaatst.
Om het koppel te kunnen overbrengen, moet de as voldoende sterk zijn: de maximaal
toelaatbare wringspanning mag niet worden overschreden (zie 5.2.1). Voor de korte
aandrijfas van het differentieel naar de wielen neemt men meestal een massieve as. In
verhouding tot de sterkte (of het koppel dat moet worden overgebracht) is een massieve
as zwaar, maar zij neemt minder plaats in dan een holle as. Moet een grote
afstand worden overbrugd, bij voorbeeld van de wissel bak naar de achteras, dan kiest
men voor een buisprofiel, dus een holle as. Een holle as is bij dezelfde sterkte aanmerkelijk
lichter, terwijl de kans op doorbuigen kleiner is zodat de buigkritische rota-
tiefrequentie (zie 5.2.1) op een hoge waarde ligt.
Een lange as heeft een lage kritische
rotatiefrequentie, zodat men overgaat tot een gedeelde aandrijfas en het aanbrengen
van_tussenassen en steunlagers .Ook door onbalans kan een draaiende as in trilling geraken. Deze trillingen kunnen
zich door de gehele auto voortplanten hetgeen als zeer oncomfortabel/wordt ervaren.
Aandrijfassen moeten daarom gebalanceerd zijn. \:.yll!t twevt0tyV<L.t.(
Het materiaal van aandrijfassen is meestal staal, maar in een enkel gev;1 komen o~k
aluminium en kunststof assen voor. Vooral het laatste type maakt een spectaculaire
gewichtsvermindering van de as mogelijk (zie 5.3.3 en 5.4.3).
Hieronder een heel aandrijfas verhaal
http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 34pjyrY6lg